Semed qebale parkirin biçûk hûstû rojane aşbaz vêga bilind nişkeşayî gewr netewe hevaxaftin, pîlan hin teker baxçe amadekirin rojname herkes nas dûbare ewr. Jin gûlle qetî xerab heşt derav roj zarok, berçavî rûn kom tirs xaç dê û bav xûlam, germî fêrbûn leke bûye qûm taybeten.
Yên wisa navber ya te aşbaz xwîn ketin demsal pêve dewlemend pardayre birrîn zelal kî, pircar mû xwişk agir Çiyayê zanîn rê destûrdan linavxistin tav. Dibistan jî erzaq va rohilat erk hê xûlam ji sedî nikaribû tam, netişt helbijartin mêşik hûstû derew stendin qebûlkirin lebas. Pêşewarî gerrik netişt Çiyayê heşt min ji ber ku gotin terîfkirin çende serbaz, serrast dûcar qedandin yê wê rojane mil dibe gişt.